STUDIO YTOPIA
| interactive art experiments for a life improving experience
onderzoekend, filosofisch, een revelatie.
Rotterdamse performance groep onder de bezielende leiding van ontwerper en theatermaker Yvonne Beelen. Met haar ontwerpen in de openbare ruimte en interactieve (slaap)performances schijnt Ytopia een opzienbarend nieuw licht op alledaagse overtuigingen, aannames en conventies.
“Ytopia is een zachte kracht die gesteente doet splijten”
,
citaat deelnemer aan de slaapvoorstelling mmMinnenstrelen in Theater De Veste
De naam Ytopia is afgeleid van een Renaissance roman met de titel Utopia over een onbereikbaar land der idealen: “Topia” afgeleid van “Topos” staat voor plek en “U” voor het onbereikbare. Door het vervangen van de eerste letter met de klinker Y (in het Engels de letter ‘Why’) benadrukt ze het onderzoekende karakter van Ytopia in haar queeste naar volmaaktheid die wel te verwezenlijken is.
FYSIOLOGISCHE KUNST IN EEN ONTTOVERDE TIJD |
Biografie van Yvonne Beelen
Wat verf is voor een schilder, zijn mensen voor haar. Conceptueel en interdisciplinair maker Yvonne Beelen ontwerpt toepassingen in de publieke ruimte en interactieve (slaap)performances. In al haar werk nodigt ze uit tot een open onderzoek naar onbewuste, alledaagse conventies.
‘Je doet een beladen onderwerp vreugdevol beleven’,
participant van +Vulva’s Moederland tijdens Oerol
In 2004 verwerft Beelen landelijke bekendheid met haar eerste en spraakmakende werk Kom Kutje Kleien!. Bezoekers van het theaterfestival De Parade, maar ook gynaecologen, tienermoeders, dominees en politici bevraagt ze over hun verbeelding van de vagina in woord en beeld. Met de kleiwerken, interviews en fotoportretten uit Kom Kutje Kleien! maakt ze in 2011 in het stedelijk museum van Gouda de solo-expositie ’t Magistrale Museum der Vaginale Verbeelding.
Onder de naam +Vulva creëert Beelen vanaf 2005 meer werk over de vagina, met als doel onze relatie tot dit onderwerp te onderzoeken, in beeld te brengen en te verrijken.
Met haar muurschildering Moederland (2008) doet ze buurtbewoners van een multiculturele wijk kiezen voor een afbeelding van de vagina als gevelversiering ter viering van de plek die hen allen verbindt. Naar aanleiding van dit werk krijgt Beelen in 2012 de opdracht een nieuw kerkraam te ontwerpen voor de St. Janskerk in Gouda.
Vanaf 2006 experimenteert Beelen met zinnenprikkelende installaties die fysiologische reacties in het menselijk lichaam teweeg brengen. Met Laboratoire du Touche (2006) en Laboratoire du Goût (2008) speelt ze op het Rotterdamse festivals Bazar Curieux en Now & Wow.
Tijdens de Amsterdamse Museumnacht in 2013 staan honderden mensen meer dan een uur in de rij voor Laboratoire d’Odeur, nieuwsgierig naar Beelens liefdeselixer uit haar mobiele installatie De Oxynosine Simulator.
Vanaf 2010 maakt Beelen onderscheidend theater, waarin het publiek blijft overnachten. In deze interactieve slaapvoorstellingen laat ze droom en werkelijkheid als vanzelfsprekend in elkaar overvloeien en gaat ze voorbij aan elk mogelijke begrenzing in intimiteit en overgave. Vijf jaar op rij maakt ze deze slaapvoorstellingen als locatietheater voor het Rotterdamse festival Motel Mozaïque en speelt ze ermee in theaters.
Vanaf 2012 ontwikkelt Beelen zich als ontwerper. In 2014 realiseert Beelen het omvangrijke kunstproject Van weilanden naar WijLande, bestaande uit een 50 m2 groot zitobject in de buitenruimte van Nesselande, te samen met een film over en persoonlijke logo’s van buurtbewoners als katalysator voor identiteit en ‘wij-gevoel’ in een nieuwbouwwijk.
In 2013 en 2014 werkt ze samen met het internationale kunstenaarscollectief Observatorium waarmee ze maatschappelijk gerelateerde kunstprojecten realiseert in binnen- en buitenland.
In 2016 en 2017 verblijft ze in Japan voor een duo-expositie in Fukuoka en een solo tentoonstelling in het museum voor hedendaagse kunst Kyosei no Sato op het zuidelijke eiland Kyushu. Vanaf 2015 verdiept ze zich in het materiaal klei en ontwikkelt ze zich al keramist.
Vanaf 2018 is haar blik weer op haar geboorteland gericht en maakt ze voor de Rotterdamse Kunsthal de drietal performances BROED, HUID & SUIKER en is ze een zomer lang gastcurator van het meerkunstenfestival “De Geheime Tuin” waarvoor ze een zevental ontwerpen en performances maakt. In 2019 krijgt ze opnieuw van de stad Rotterdam de opdracht voor een ontwerp in de openbare ruimte; ditmaal een reusachtige Embryo als symbool voor bezieling en verbondenheid.
Met haar antropologische nieuwsgierigheid exploreert Beelen de ruimte voorbij vanzelfsprekendheden. Ze zoekt grenzen op, raakt ze aan, overschrijdt ze, maar blijft altijd in contact. Het vormt een open uitnodiging daartoe, door een speelse, subtiele verleiding, maar is ook serieus en ontwapenend want altijd oprecht. Niet door provocatie of polarisatie, maar vanuit echtheid en integriteit vindt ze steeds verbinding. De waarde van het werk ligt in wat juist in deze connectie tot stand komt; een gevoel, een inzicht, een revelatie. Daarmee raakt haar kunst aan de fysiologie, brengt ze ons dichterbij tot wat we wezenlijk zijn.
“ De kunst van Yvonne Beelen heeft een helende potentie door een heikel punt in een barmhartig licht te stellen.
De barmhartigheid van een rijke, gelaagde en genuanceerde taal, die ze geeft aan wie met haar mee gaat”,
citaat uit kerkblad over +Vulva en ’t Magistrale Museum der Vaginale Verbeelding
